آزمون الگوی رشد درونزا برای اقتصاد ایران بر اساس رهیافت VAR

طبق مدلهای رشد درونزا، متغیرهایی همچون نرخ رشد سرمایه و یا نرخ رشد مخارج تحقیق و توسعه می توانند اثر دائمی بر روی نرخ رشد اقتصادی بگذارند، با این حال این فرضیه بسته به فضا و موقعیتی که در آن بررسی می شود، می تواند رد یا پذیرفته شود، به همین دلیل آزمون آن در اقتصاد ایران نیز می تواند از این نظر حائز اهمیت باشد. دراین مقاله اثرات نرخ رشد سرمایه و نرخ رشد مخارج تحقیق و توسعه (R&D) بر نرخ رشد اقتصادی بررسی خواهد شد. در تخمین مدل از بودجه تحقیقاتی دولت به عنوان نماینده نرخ رشد مخارج تحقیق و توسعه استفاده گردیده است. ابتدا مانایی (Stationary)متغیرها بر اساس آزمون ریشه واحد بررسی می شود و سپس در قالب نوعی مدل پویای تک معادله ای، اثرات دائمی نرخ رشد مخارج تحقیق و توسعه (R&D)و نیز نرخ رشد سرمایه بر روی نرخ رشد اقتصادی کشور مورد بررسی قرار می گیرد و در پایان با استفاده از تکنیک VARمیزان و تداوم تاثیرگذاری هر یک از متغیرهای نرخ رشد مخارج تحقیق و توسعه و همچنین نرخ رشد سرمایه بر رشد اقتصادی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.